برخی از مهم ترین فعالیت های دکتر درویش
- طراحی سامانه نیمه اتوماتیک تشخیص مشخصات کروموزوم ها در گونه های مختلف جانوری و گیاهی و مرتب سازی آنها ( با همکاری دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد).
- ساخت شمع دود زا برای مبارزه با موشهای مضر (با همکاری گروه شیمی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد)
- ساخت دستگاه مطالعه کلنی موش ها در بررسی های میدانی ( با همکاری دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد)
- اختراع دستگاه پرتاب یاخته و گسترش کروموزم
- دبیر نخستین همایش مطالعات کاربردی بیوسیستماتیک جوندگان ایران در دانشگاه فردوسی مشهد ( آبانماه 1380)
- دبیر نخستین همایش فرگشت زیستی دانشگاه فردوسی مشهد. با همکاری انجمن زیست شناسی ایران ( بهمن ماه 1383)
- دبیر نخستین همایش موزه های علمی و تاریخ طبیعی ایران با همکاری دانشگاه اهواز ، انجمن زیست شناسی ایران ، دانشگاه فردوسی مشهد (بهمن ماه 1384)
- دبیر نخستین همایش تاریخ، فلسفه و منطق زیست شناسی ایران با همکاری انجمن زیست شناسی ایران ( بهمن ماه 1388 )
- دبیر نخستین همایش جانور شناسی یگانشی ایران اردیبهشت 1391
- ایجاد آزمایشگاه بیوسیستماتیک جانوری در گروه زیست شناسی دانشگاه تبریز
- ایجاد دوره های کار شناس ارشد بیوسیستماتیک جانوری در دانشگاه فردوسی مشهد و همکاری در تشکیل دوره دکتری بیوسیستماتیک جانوری دانشگاه تهران،
- پیشنهاد و پیگری ساخت موزه تاریخ طبیعی و .
توصیه های دکتر درویش به دانشجویان
تلاش کنید و با سعه صدر و پیگیری زیاد فکر و ایده ای را که دارید به مرحله عمل برسانید و از راه سختی که در پیش دارید خسته نشوید؛ زیرا آنچه را که ما در حال ساخت آن هستیم ، بسیار نو وبدیع است و جامعه با آن آشنا نیست و نیاز به تلاش زیاد است تا بتوانیم آنها را نهادینه کنیم و باید باور داشته باشیم که جامعه ما به محورهای مربوط به تنوع زیستی نیازمند است .
توجه داشته باشید که پژوهش است که جامعه را می سازد و نه آموزش . اما متاسفانه دیده می شود که بخش اعظم فکر دانشگاه معطوف به آموزش است و هرگز حاضر نیست به بدنه پژوهشی دانشگاه توجه کند و می طلبد که نسل جوان سیستم آموزشی را به سیستم پژوهشی تغییر دهد تا اینکه عضو هیات علمی به عنوان محقق شناخته شود نه مدرس و ابتکار و خلاقیت و تفکر آنها بر سر کلاس حاضر شدن و تدریسشان مقدم باشد . راه زیادی را پیش رو داریم تا از یک دانشگاه مدرسه ای شکل به یک دانشگاه تحقیقاتیِ محقق پرور گذر کنیم .
اینجانب در مقطع کارشناسی ارشد افتخار شاگردی ایشان را داشته ام. آن استاد والا مقام در دوران عمر پر برکت خود لحظه ای از آموختن دانش و آموزش دانشجویان غافل نشدند، حتی در دوران بیماری سخت اواخر حیات. به علاوه انسانی وارسته، عاشق میهن و الگوی واقعی برای رهروان طریق علم و دانش می باشند. روحش جاوید باد
میاسای ز آموختن یک زمان به دانش میفکن دل اندر گمان
درباره این سایت